ΧΑΡΑΚΩΜΑ
Ο άνεμος στριφογυρνούσε μανιασμένα
Μέσα στους κλώνους της μικρής αμυγδαλιάς
Και τους λευκούς ανθούς σκορπούσε
Στα τέσσερα σημεία· καταχνιά!
Μολύβι ο ουρανός περνούσε
Χιλιάδες τ’ άνθη ταξιδεύανε μαζί του
Κι όσο χαμήλωνε αυτά ποθούσαν
Τη θέση τους να πάρουνε επάνω στα κλαδιά.
Ο άνεμος φυσούσε, έπιασε μπόρα
Και σαν τα δάκρυα άνθη και στάλες
Επάνω στο σώμα της αμυγδαλιάς κυλούσαν
Και φτάναν στα ριζά για να γεμίσουν
Σκαμμένο και με νούμερο αναγνώρισης
