17 Νοε 2011

ΘΥΜΑΜΑΙ...



1973... 16 Νοεμβρίου ... βράδυ... Είμαστε ακριβώς στην είσοδο του Πολυτεχνείου. Γινόταν έρανος και ο Ανδρέας έβγαλε όλα τα χρήματα που είχε μαζί του -τρία εκατοστάρικα- και τα έρριξε στο κουτί.  Εκείνη τη στιγμή παρατηρήσαμε μια κινητικότητα, κάτι ακούστηκε ... κάτι σαν «έρχονται» ... «φτάνουν» και αμέσως έκλεισε βιαστικά με πάταγο η σιδερένια είσοδος. Βρεθήκαμε απ΄έξω. Κατέβαιναν τα τανκς κι εμείς σε λίγα λεπτά ανηφορίζαμε τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας.  Οι σειρήνες των τανκς μας είχαν τρελλάνει. Παντού πυροβολισμοί και ριπές. Ο κόσμος έτρεχε αλαφιασμένος. Τρέχαμε κι εμείς. Μια στα στενά, μια στη λεωφόρο. Φάνηκε καθαρά ότι είχαν άγριες διαθέσεις. Μας οδηγούσε το ένστικτο πια. Πριν φτάσουμε στον κινηματογράφο «Ζήνα» έπρεπε να περάσουμε απέναντι, γιατί το σπίτι μας ήταν στην οδό Σχινά (μέναμε σ΄ένα διαμέρισμα της αείμνηστης Αριάδνης  Χριστοπούλου που όταν αργότερα έγινε η τούρκικη εισβολή στην Κύπρο, αντί να μας ζητά αύξηση ενοικίου, μας το χαμήλωνε). Μόλις διασταυρώσαμε ακούστηκε μια ριπή πολυβόλου που μας κόλλησε στο γρασίδι πίσω από το περίπτερο.  Γλυστρίσαμε σιγά σιγά προς τους ευκαλύπτους και μέσα στο σκοτάδι πήγαμε σπίτι ... Ποιός κοιμάται όμως, τέτοιες ώρες. Ξημέρωνε 17 του Νιόβρη. Ύστερα μάθαμε και για τον συμφοιτητή μας, τον Ιωαννίδη. Τον είχαν γαζώσει...  

Είπαν ότι αυτή η γενιά -η γενιά του πολυτεχνείου- οδήγησε την Ελλάδα στα χάλια που βρίσκεται σήμερα. Δεν γνωρίζω αν αυτό είναι αλήθεια ή ψέματα και σε πιο βαθμό. Γνωρίζω όμως, πολύ καλά ότι οι σελίδες του Πολυτεχνείου είναι από τις πιο ηρωικές σελίδες αντίστασης. 

Επειδή έζησα τις μέρες εκείνες, είμαι σίγουρος ότι ο ελληνικός λαός  θα βρει τον τρόπο να αντισταθεί ξανά και να παραμείνει όρθιος. Η τυρρανία έχει πολλές μορφές. Όμως, δεν μπορεί να επιζήσει για πολύ. Σε όλες τις εποχές.   

ΚΟΥΡΕΛΛΟΥ


15 Νοε 2011

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ




Νίκος Νικολάου -Χατζημιχαήλ
4 Κικέρωνος, 2028 Λευκωσία, Κύπρος
Τηλ. 99672665 * Ιστοσελίδα:   www.bloglogios.blogspot.com email:  nicosnicolaou@cablenet.com.cy
------------------------------------------------------------------------------------------ 
Σήμερα:    Είκοσι οκτώ χρόνια από την ανακήρυξη του ψευδοκράτους.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------


Λευκωσία, 15 Νοεμβρίου 2011

Κύριον
Παύλο Παρασκευά
Διευθυντή Πολιτιστικών Υπηρεσιών
Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού
Λευκωσία.

Αγαπητέ κ. Παρασκευά,

Συμπερίληψη διηγήματός μου σε προγραμματιζόμενη έκδοση δίγλωσσης ανθολογίας διηγήματος

Αναφέρομαι στην επιστολή σας με ημερομηνία 27 Οκτωβρίου 2011 σχετικά με το πιο πάνω θέμα και θέλω να σας πληροφορήσω ότι δεν επιθυμώ να συμπεριληφθεί το διήγημά μου Ως τρέχει ο ήλιος στην εν λόγω ανθολογία.

Η απόφασή μου αυτή δεν έχει καμμιά σχέση με την ανεξάρτητη επιτροπή, την οποία ευχαριστώ για την επιλογή του διηγήματός μου, ούτε φυσικά με τις Πολιτιστικές Υπηρεσίες, με τις οποίες πάντα είχα καλή συνεργασία, τη στιγμή μάλιστα που διευθυντής είναι ένας άξιος άνθρωπος των γραμμάτων και πάρα πολύ αγαπητός φίλος.

Δεν έχει επίσης, σχέση με τους συμπατριώτες μας τουρκοκύπριους της λογοτεχνίας, των άλλων τεχνών και τους υπόλοιπους, για τους οποίους όχι μόνο δεν τηρώ εχθρική στάση, αλλά πολλές φορές έχω παραστεί σε ατομικές τους εκδηλώσεις στις ελεύθερες περιοχές και έχω ακόμα αγοράσει και έργα τους.

Τέλος, δεν είμαι γενικά, εναντίον των δίγλωσσων εκδόσεων. Στην προκείμενη όμως, περίπτωση θεωρώ ότι στα δύσκολα χρόνια που περνούμε, με τη μισή μας πατρίδα υπό κατοχή, η δίγλωσση προγραμματιζόμενη έκδοση, το μόνο που θα καταφέρει είναι να ενδυναμώσει τον αποπροσανατολισμό –που σε άλλες περιπτώσεις γίνεται εσκεμμένα- από το πραγματικό πρόβλημα που έχει η πατρίδα μας. Την κατοχή.

Το έχω ξαναπεί ότι με τους τουρκοκύπριους δεν έχουμε κανένα πρόβλημα. Γιατί σώνει και καλά «να τα βρούμε;». Επιτέλους τι θα βρούμε; Τι είναι αυτό που επίμονα αναζητούμε;

Από το 1974 επαναλαμβάνουμε τις ίδιες ιστορίες αγάπης χωρίς αποτέλεσμα. Τι σημασία θα έχει, ή σε τι θα βοηθήσει αν διαβάσουν οι συμπατριώτες μας τουρκοκύπριοι, την ιστορία απόγνωσης και παράνοιας στην οποία έχει φτάσει ο ήρωας του διηγήματος μου που έχει επιλεγεί, τη στιγμή που το μίασμα επάνω στον Πενταδάκτυλο προκαλεί; Τη στιγμή που καθημερινά γίνεται προσπάθεια ακύρωσης της ίδιας της υπόστασής μας;

Ίσως, θα ήταν καλύτερα να μεταφραστεί η ιστορία του ήρωα ενός άλλου διηγήματος μου, κομπολόι από κουκούτσια ελιάς, η ιστορία δηλαδή, των φρικτών βασανιστηρίων που υπέστη από τον τουρκικό στρατό το ΄74 για τριανταεφτά μέρες ο πατέρας μου κάπου στην Καρπασία. Και να μεταφραστεί όχι στα τουρκικά αλλά στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ισπανικά, πορτογαλλικά, ουκρανικά, σουηδικά, ιταλικά, ολλανδικά, αλβανικά, εβραϊκά, εσθονικά,  ινδικά, ισλανδικά, αραβικά, περσικά, λεττονικά, ρωσσικά, λευκορωσσικά, λιθουανικά, ουγγρικά, καταλονικά, σλοβένικα, βουλγάρικα, αφρικάνικα, κορεάτικα, σέρβικα, ιρλανδέζικα, δανέζικα, φινλανδέζικα, κινέζικα, γιαπωνέζικα, πολωνέζικα, εσκιμώικα, εσπεράντο, σουαχίλι και φαρσί. Να μεταφραστεί όχι μόνον το δικό μου διήγημα αλλά και κάθε άλλο διήγημα ελληνοκυπρίου ή τουρκοκυπρίου που καταγγέλλει την Τουρκία συμβάλλοντας έτσι να καθαρίσει από τη μόλυνση η πληγή στον Πενταδάκτυλο. Για να καταγγείλουμε σε όλο τον κόσμο τις πραγματικές προθέσεις της Τουρκίας. Για να πούμε σε όλο τον κόσμο, για τις πραγματικά καλές σχέσεις που είχαμε με τους τουρκοκύπριους. Για να καλέσουμε όλο τον κόσμο να πει όχι στο άδικο, όχι στα τετελεσμένα, όχι στην κατοχή.  

Με τιμή


Νίκος Νικολάου –Χατζημιχαήλ