29 Ιουν 2011

Ο ΓΑΜΟΣ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΠΟΤΕ, διήγημα



ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΦΙΛΟΥΣ

Ο πιο κάτω σύνδεσμος παραπέμπει στο σπουδαίο ιστολόγιο για το μικρό διήγημα "ΜΠΟΝΖΑΪ" του  πολύ καλού λογοτεχνικού περιοδικού ΠΛΑΝΟΔΙΟΝ. Αυτοί που διατηρούν την αγάπη τους για τους τόνους, όπως εγώ, απολαμβάνουν αυτές τις αναρτήσεις. Το διήγημά μου ανήκει στη συλλογή Η κόρη του δραγουμάνου, Μεταίχμιο 2003.



23 Ιουν 2011

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ, ποίημα



ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ
                               
                        α’
Ο αιωνόβιος θάμνος πάνω στην άμμο
Ρίχνει τη σκιά του στο κρινάκι του γιαλού
Και η δροσερή αύρα της θαλάσσου
Δίνει ζωή στα πυρωμένα του φτερά.

                        β’
Ο ταχυφτερουργός τρυπομάζης
Χάνεται μέσα στα σκίνα παίζοντας
Και ξαναβγαίνει με μιαν ηλιαχτίδα
Που την τυλίγει στην ουρά του.

                        γ’
Ο τεμπέλης γκρίζος τζίτζικας σταματάει
Το μονότονο τραγούδι και με τον σπουργίτη
Αρχίζει το επικίνδυνο παιχνίδι
Επάνω στ’ ασημένια κλωνάρια της ελιάς.

                       δ’
Ένας βράχος με το κύμα του
Μια χαρουπιά και μια λευκή λωρίδα άμμου
Τότε, να δεις κρινάκια του γιαλού,
Σγαρτίλια κι ολόλευκο αστραφτερό αλάτι.


20 Ιουν 2011

ΜΙΚΡΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ, ποίημα



ΜΙΚΡΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ

Αυτό εδώ, το κτήριο με τους κίονες

     και τις πέντε του καμάρες
Που βλέπει στη θάλασσα του νότου
Είναι το σπίτι που γεννήθηκα
Είναι το σπίτι που γεννήθηκε ο πατέρας κι ο παππούς.

Αυτό εδώ το δέντρο το ψηλό είναι μια μαυρομάτα
Κι αν προσεχτικά κοιτάξετε μέσα στις φυλλωσιές του
Θα δείτε μια μικρή ακατοίκητη φωλιά
Που έφτιαξαν με τέχνη δυο σγαρτίλια.

Απ’ εδώ ξεκινήστε με τρακτέρ
Ή με αγροτικό αυτοκίνητο
Ή με τον νου
Ή ακόμα με το Google Earth

Και στο σημείο Ύψιλον σαν φτάσετε
   -έτσι το λέγαμε γιατί έμοιαζε με το γράμμα-
Θα δείτε πως ένα μικρό δρομάκι ξεχωρίζει
Παράνομα εισέρχεται στον διπλανό αγρό
Και μιας μεγάλης χαρουπιάς χάνεται μες τον ίσκιο.

Απ’ εκεί τρέχαμε γρήγορα στη θάλασσα
Αφού τρυπώναμε για λίγο πρώτα
Σε μιας αιωνόβιας σκινιάς τη δροσερή σκιά
Γιατί τα πόδια έκαιγε η πυρωμένη άμμος.


ΣΗΜΕΙΩΣΗ:

σημείο ύψιλον: τον τόπο αυτό, κοντά στην εκκλησούλα της Αγίας Άννας, στην Καρπασία, μπορεί κάποιος να τον επισκεφθεί με το Google Earth στις συντεταγμένες : 35° 26΄ 32.92΄΄Β , 34° 10΄ 32.87΄΄ Ε.

μαυρομάτα:  η λουλλουθκιά, η μελία, ψευδομελέα η αζεδαράχη. Το κοντάρι του Αχιλλέα ήταν από ξύλο μελίας.


6 Ιουν 2011

ΕΛΕΝΗ




Ἑλένη
 
α΄

Τὴ δωδεκάχρονη Ἑλένη τῶν παλαιῶν περιοδικῶν
Ἀνάμεσα στὶς παπαροῦνες τῆς αὐλῆς της μελετῶ.

Στὸ παιδικὸ κεφάλι της το πράσινο μαντίλι της φορεῖ
Πλεκτὴ δαντέλα ὁλόγυρα μ΄ ὁλόχρυση κλωστὴ
Μὲ τέχνη σὰν στεφάνι ἀπὸ λουλούδια
Στὶς πλεξίδες τῶν μαλλιῶν της τὸ τυλίγει.

Σίγουρα θὰ ἦταν Κυριακὴ μετὰ τὴ λειτουργία
Τὴν ὥρα ποὺ ὅλοι ἀναζητοῦν ξεκούραση στὸν λόγο
Καὶ στὶς μεγάλες συντροφιὲς οἱ νέοι ἔχουν προτίμηση
Ἀνύποπτοι χορεύουνε, πειράζονται καὶ τραγουδοῦν
Ἀπὸ τὸ Ριζοκάρπασον νὰ πάω στὴ Γιαλοῦσα
Δὲν εἴδασιν τὰ μάθκια μου τέτοια μαυροματοῦσα.

Κι ἐσύ, καλὲ ταξιδευτή, μισὴ ἀνατολίτισσα τὴν εἶπες
Γιατὶ ἔχει θέλγητρα πολλὰ ποὺ μ΄ ἐπιμέλεια κρύβει.

Μὰ ὅσο κι ἂν πασχίζει μὲ φροντίδα νὰ κρυφτεῖ
Τὸ βλέπουν τὸ μαντίλι της ἀπ΄τὰ βουνὰ τοῦ Ταύρου.

β΄

Τὸ σκληρὸ βότσαλο μὲ τοῦ χεριοῦ χτύπημα ἐπιδέξιο
Στὸ σῶμα ἀφήνοντας τὸν κραδασμό του σπάει
Τοῦ Τεύκρου, τῶν γενναίων του συντρόφων
Τοῦ Δημητρίου καὶ τοῦ νικηφόρου του στρατοῦ
Καλύπτοντας τὰ χνάρια, ὁ δρόμος τοῦ Ἁγίου νὰ στρωθεῖ.

Λευκὸ κι ἀραχνοΰφαντο μαντίλι στὸ κεφάλι της φορεῖ
Μὲ σχέδια περίτεχνα στὶς τέσσερις γωνιές του τυπωμένα.
Καὶ σᾶς εὐχαριστῶ Maynard Owen Williams πολὺ
Γιατὶ στὴ φωτογράφιση φροντίσατε νὰ μὴ φανοῦν
Τὰ ροζιασμένα χέρια της ποὺ σίγουρα δὲν θὰ ταιριάζαν
Μὲ τὴν εὐγένεια τοῦ προσώπου της, μὲ τὴ λεπτότητά του.

γ’

Τῆς ἱστορίας ἀνυπόμονος ταξιδευτὴς
Μέσ΄ ἀπὸ τὶς φωτογραφίες τὴν Ἑλένη μελετῶ.

Στὸ κεφάλι της φορεῖ ἕνα μαντίλι βυσσινὶ
Στὶς ἄκρες κεντημένο μὲ λευκὴ ἁπλῆ κλωστή.

Μὲ τέχνη καμωμένα τὰ κουλούρια στὸ σανίδι
Καὶ τ΄ ἀχνιστὸ ψωμὶ μοσχοβολᾶ γιὰ τὰ παιδιὰ
Τὸν ἄνδρα της καὶ τὴ γριὰ γειτόνισσα.

Κι ἐνῶ ἕνα χαμόγελο χαράζεται στὰ χείλη
Καὶ χαίρεται γνωρίζοντας πὼς ἡ μικρή της κόρη
Δίνει συνέχεια στὴ ζωὴ σ΄αὐτὸ ἐδῶ τὸ σπίτι
Πολὺ μακριὰ ἀκούγονται τὰ βήματα βαριὰ
΄Νοῦ καβαλλάρη βάρβαρου καὶ μοχθηροῦ καὶ μαύρου.

δ’

Ἁντὰν ἀρκέψαν οἱ κρυφοὶ ἀνέμοι τζαὶ φυσοῦσαν
Τζαὶ ΄ποὺ τὲς τέσσερις μερκὲς τὰ νέφη ἐκουβαλοῦσαν
Ὥστι νὰ κάμουν τὸν τζαιρὸν ν΄ἀρκεύκει νὰ στοιβάζει
Στένεψε ὁ τόπος πιὸ πολὺ κι ὁ οὐρανὸς στενάζει.
Τὰ πέλαγα λυσσομανοῦν, τὰ κύματα βουίζουν
Τὶς λιγοστὲς ψαρόβαρκες στὰ βράχια τὶς τσακίζουν.

Σίδερο βαρὺ κι ἀτσάλι ἕρπει στοῦ Ἁγίου τὸν δρόμο πιὰ
Μὰ ὅταν ὁ Κάρβας καὶ οἱ ἄλλοι ἀνέμοι ποὺ φυσοῦν
Ἀνθρώπους παρασύροντας καταλαγιάζουν
Κι ὁ γκρεμισμένος οὐρανὸς καὶ ἡ καμένη γῆ
Ἀπ΄ τὴ φωτιὰ καὶ τὸν καπνὸ ξεκαθαρίζουν
Τὴ μορφή της διακρίνω τὴ σεβάσμια καὶ θλιμμένη
Φορώντας στὸ κεφάλι της τὸ μαῦρο της μαντίλι
Στὶς ἄκρες κεντημένο μὲ κατάμαυρη κλωστὴ
Ἀμίλητη καὶ σοβαρὴ νὰ περιμένει.

Τὴν Οὐρανία Ἑλένη.


ΣΗΜΕΙΩΣΗ:

Το περιοδικό The National Geographic Magazine, [Unspoiled Cyprus Vol. LIV, No. 1, July 1928], είχε αφιερώσει στην Κύπρο 56 σελίδες, με κείμενο και φωτογραφίες του Maynard Owen Williams. Αρκετές φωτογραφίες ήταν από την Καρπασία, ωραιότατες αλλά και συγκλονιστικές, π.χ. γυναίκες που κουβαλούν πέτρες δεμένες στην πλάτη τους. Στο δρόμο λοιπόν, για τον Απόστολο Ανδρέα, το ανατολικό άκρο της Κύπρου, η αποστολή συνάντησε μια πανέμορφη δωδεκάχρονη που τους εντυπωσιάζει με την ομορφιά της και ο Owen Williams τη φωτογραφίζει με την παραδοσιακή τοπική ενδυμασία. Την επόμενη μέρα τη φωτογραφίζει ξανά μαζί με τη μητέρα της ενώ σπάνε πέτρες για τις ανάγκες του υπό κατασκευήν δρόμου προς το μοναστήρι.



Εικοσιτέσσερα χρόνια αργότερα, το ίδιο περιοδικό, [The National Geographic Magazine, Vol. CI, No. 5, May 1952, Cyprus, Idyllic Island in a Troubled Sea, by Jean and Franc Shor], πραγματοποίησε πάλι περιοδεία στην Κύπρο, με τον Franc Shor -αργότερα ψηλά στην ιεραρχία του περιοδικού- και τη σύζυγό του Jean Bowie Shor, φίλους του ζωγράφου της Κύπρου Γ. Πολ. Γεωργίου, οι οποίοι έκαναν την ίδια διαδρομή προς την Καρπασία, ανεζήτησαν και συνάντησαν την Ελένη, παντρεμένη πια, με πολλά παιδιά, αφού είχε απορρίψει πρόταση γάμου από την Αμερική, μένοντας στον τόπο της. Στο τεύχος αυτό δημοσιεύτηκε ξανά η παλιά αλλά και νέες φωτογραφίες της Ελένης. 


Η τούρκικη εισβολή εκτόπισε την Ελένη από τον γενέθλιο και αγαπημένο της τόπο κι έτσι ξεριζωμένη και πικραμένη, τράβηξε κι αυτή το δρόμο της ξενητειάς.

Κάρβας: ο άνεμος που φυσά από τη μεριά της Καρπασίας.

ΕΔΩ 



1 Ιουν 2011

ΜΙΣΟ ΡΟΔΙ ΚΑΙ ΤΡΕΙΣ ΣΤΑΓΟΝΕΣ ΒΡΟΧΗΣ



ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΣΥΝΘΕΣΗ



ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ




[Φωτό: ΝΝ-Χ]

ΒΟΤΣΑΛΟ ΣΕ ΧΡΥΣΗ ΑΜΜΟ



[Φωτό: ΝΝ-Χ]