 |
| [Η εκκλησία της Παναγίας της Κανακαριάς στη Λυθράγκωμη, χαρακτικό του ΝΝ-Χ] |
ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΚΑΝΑΚΑΡΙΑ'
Εμείς τα γνωρίζαμε όλα αυτά από πρώτο χέρι· είπε
Κοιτάζοντας τη ξακουστή, σεπτή τοιχογραφία
Κι έκανε μια κίνηση του κεφαλιού
Δήθεν πως αμφισβήτηση το θέμα δεν χωράει.
Τίποτα δεν γνωρίζετε, είπε ο άλλος μέσα του
Και τον ένιωσε στα μάτια επιτιμητικά να τον κοιτά.
Υπήρξατε ανιστόρητοι και πάντοτε τυφλοί
Ποτέ σας δεν προσέξατε την ανοιχτή πληγή
Που ανέβλυζε και έτρεχε ασταμάτητο το αίμα.
Αυτή, σάς κοίταγε με μάτια πονεμένα
Και σεις νομίζατε πως ο Αγαρινός ήταν αυτός
Που είχε την πληγή· και στα πλυντήρκα τρέχατε
Της ιστορίας τη συνέχεια για να δείτε.
Τώρα, στα μάτια τ΄αδιάφορα με αγωνία σάς κοιτά
Με ύφος αυστηρό πολύ και πάντα πονεμένο
Καρτερώντας· και είναι σαν να σας ρωτά:
Μήπως σκοπεύετε την άλλη μου πληγή να ψηλαφίσετε
Αυτή που υπάρχει μέσα μου κι είναι ακόμα ανοιχτή;
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
Μοναστήρι στην Καρπασἰα. Έξω από τον Ναό, υπό την προστασία του προπυλαίου υπάρχει μια εικόνα της Παναγίας, για την οποία η παράδοση λέγει ότι ένας Αγαρηνός ή Σαρακηνός που περνούσε απ’εκεί εξετόξευσε την εικόνα, αλλά το βέλος επέστρεψε και τον τραυμάτισε στο γόνατο. Αυτός έντρομος, πήγε σε μια βρύση εκεί κοντά, τα «πλυντήρκα» [πλυντήρια] για να πλύνει την πληγή και ξεψύχησεν εκεί. Σύμφωνα όμως, με μια άλλη μαρτυρία, αυτή του Δαμασκηνού του οσιοδιακόνου και στουδίτου τον ιστ’ αιώνα, είναι η εικόνα της Παναγίας που αιμορραγούσε.
