Είναι
στίχοι του Θεοδόση Νικολάου, από τη συλλογή του «Εικόνες», και τους θυμήθηκα
σήμερα, βλέποντας την αναφορά ενός αρχιτέκτονα για τον παγκόσμιο παροξυσμό των
ουρανοξυστών φέρνοντας ως παράδειγμα αυτούς της Λεμεσού. Η αναφορά έγινε στην
αθηναϊκή εφημερίδα Νέα, σε διάλογο με το ερώτημα: να πάρει η Αθήνα ύψος; Διαβάσαμε, ακόμα, πριν λίγες μέρες και την
είδηση για έναν νέο πύργο διακοσίων μέτρων, που προγραμματίζεται, πολύ σύντομα,
να ξύσει τον ουρανό της παραλιακής Λεμεσού και θα έχει εκατόν τριανταεπτά
διαμερίσματα. Χαρακτηρίστηκε «αιωρούμενος», γιατί θα υψωθεί πέραν των
εικοσιοκτώ μέτρων πάνω από τους γερούς πυλώνες του. Και η είδηση μάς πληροφορεί
ότι θα υπάρχουν και εγκαταστάσεις προσβασιμότητας για άτομα με ειδικές ανάγκες.
Έτσι! Για να δηλώσουν την έγνοια τους για τα άτομα αυτά, μήπως και παρ’ ελπίδα δεν
εγκριθεί η αίτηση οικοδόμησης, πράγμα αδύνατο φυσικά. Στον τόπο μας, όπως και
στον υπόλοιπο κόσμο, δεν υπάρχει καμιά δύναμη, που να μπορεί να σταματήσει τους
μεγάλους κυνηγούς του χρυσαφιού. Τους προστατεύει ο θεός τους στον οποίο
θυσιάζουν. Και ξεφυτρώνουν βίρα όχι μόνο στη Λεμεσό αλλά και στην πρωτεύουσα
και αλλού πύργοι-φίδια, πύργοι-αυγά, πύργοι μονόλογοι και πύργοι τριλογίες και
όλους τους ανεχόμαστε. Πού και πού κάποιος μονολογεί και σιγομουρμουρίζει για
λίγες μέρες και μετά όλα ησυχάζουν. Μέχρι τον επόμενο πύργο.
Τα φαρμακερά
φίδια, που πολιορκούν τα σπίτια μας χιλιάδες χρόνια, έχουν κερδίσει τη
μάχη. Έχουν πια πατήσει στα σπίτια μας, και δεν είναι τίποτε άλλο τελικά, παρά αυτοί
οι πύργοι που ξεφυτρώνουν με γοργό ρυθμό σε ολόκληρο το νησί, και υψώνουν το
σώμα τους στον γαλάζιο ουρανό. Σε πόσα σπίτια τριγύρω ρίχνουν άραγε τη σκιά
τους; Σε πόσα σπίτια θα εμποδίζουν τη θέα προς τη θάλασσα; Ποιές άλλες βλαβερές
επιπτώσεις θα δημιουργηθούν στην περιοχή; Το πιο σίγουρο είναι η αλλοίωση του
τοπίου. Η ασχήμια που θα απλωθεί σε ολόκληρη την περιοχή. Και δεν είναι μόνο
αυτά. Τα βέλη δεν ρίχνονται με στόχο μόνο την αισθητική μας, στοχεύουν και στον
πολιτισμό του τόπου.
Όπως
κάθε απότομη, τεράστια και πρωτοφανής αλλαγή αντιμετωπίζεται με δυσπιστία και
επηρεάζει την κοινωνία έτσι και τούτη εδώ η αλλαγή ξενίζει και προκαλεί φοβίες.
Δεν γνωρίζω αν είναι λογική ή αλόγιστη αυτή η ανάπτυξη. Αυτό που διαισθάνομαι
είναι ότι γίνεται χωρίς κάποιο σχεδιασμό που να έχει συζητηθεί και γίνει
αποδεκτός πριν από την εφαρμογή. Δεν γνωρίζω αν υπάρχει κάποιος σχεδιασμός γενικά
για όλες τις πόλεις μας, θυμάμαι όμως κάτι που είπε ο μεγάλος πολεοδόμος
Άγγελος Δημητρίου: τα πιο ψηλά κτήρια πρέπει να βρίσκονται στο κέντρο της πόλης
και να χαμηλώνουν σταδιακά προς την περιφέρεια. Μίλησε και για τα παραλιακά
μέτωπα αλλά η πρότασή του ήταν για 8 έως 10 ορόφους, μεγάλους χώρους πρασίνου
και όχι ουρανοξύστες. Κρίμα γιατί δεν βρίσκεται στη ζωή και είναι αδύνατο να
ακούσουμε ένα σχόλιό του για τη σημερινή κατάσταση.
Και
το όνομα του πύργου; Βέβαια, είναι πολύ σοφός αυτός που έδωσε την ονομασία σε
τούτο το κολοσσιαίο κτήριο της Λεμεσού: «αύρα». Μια λέξη με τέσσερα γράμματα,
που περικλείει όμως αυτό που αντιπροσωπεύει: Δύναμη! Ακτινοβολία! Μεγαλείο! Ενέργεια!
Μια ζωντανή κατασκευή, που εκπέμπει τριγύρω ενέργεια όπως την ενέργεια που
εκπέμπουν οι Μεγάλοι Μύστες. Μπορεί στην πραγματικότητα να μην εκπέμπεται
ενέργεια από το ίδιο το κτήριο, μάλλον θα καταναλώνεται μεγάλη ενέργεια αλλά το
σίγουρο είναι ότι οι εμπνευστές του θα γίνουν πιο Πλούσιοι πιο Μεγάλοι και πιο
Δυνατοί.
Ας
μην είμαστε όμως και τόσο υπερβολικοί. Ποιός είπε ότι η Αύρα θα έχει ύψος διακοσίων
μέτρων; Ποιος διαδίδει αυτές τις ψευτιές; Πρέπει να λέμε την αλήθεια: ο πύργος
θα είναι μόνο εκατόν ενενήντα έξι μέτρα και εξήντα εκατοστά του μέτρου!
