1967: Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΜΑΣ

ΠΙΚΡΗ ΑΝΑΜΝΗΣΗ

Ήμουν "Αγγελιαφόρος Δικυκλιστής" στην 31η Μοίρα Καταδρομών κι εκείνο το πρωινό της 21ης Απριλίου 1967 βρισκόμουν στη Λευκωσία, μπροστά ακριβώς από το "καφενείον Χατζησάββα". Συνήθιζα, μετά την παραλαβή των φακέλων της μονάδας από το ΓΕΕΦ να πηγαίνω εκεί και να απολαμβάνω το καφεδάκι μου διαβάζοντας την αγαπημένη μου "Ελευθερία", που έπαιρνα από την Πλατεία Ελευθερίας, εκεί δίπλα.

Με πλησίασαν δύο ΕΣΑΚτζήδες και μου είπαν να επιστρέψω αμέσως στη μονάδα μου γιατί είχε γίνει πραξικόπημα στην Ελλάδα. Γύρισα αμέσως. Στο στρατόπεδο επικρατούσε μια ανήσυχη ηρεμία. Ήταν και δυο τρεις φωτογράφοι που φωτογράφιζαν τους στρατιώτες κι αυτοί ευτυχισμένοι κι ανέμελοι, χαμογελούσαν στον φακό. Λίγοι καταλάβαμε ότι εκείνη τη στιγμή άρχιζε η αντίστροφη μέτρηση. Η αντίστροφη μέτρηση για την καταστροφή της Κύπρου.

Η "Ελευθερία", μετά το κακό που χτύπησε την πατρίδα το '74 διέκοψε οριστικά την έκδοσή της. Τι κρίμα... την πεθύμησα! Από το 1960, στο σπίτι μας, στο Βασίλι, το μικρό χωριουδάκι της Καρπασίας, καθημερινά, στις εφτά το πρωί, ο Παναγούδης, που πήγαινε από τα χαράματα στο Βαρώσι για τις προμήθειές του, μάς έφερνε στο σπίτι εφημερίδες: την "Ελευθερία", τον "Φιλελεύθερο" και αργότερα τη "Μάχη". Κάθε Δευτέρα την "Κύπρο" και το "Θάρρος".

...γιατί σήμερα δεν βλέπω τον Πενταδάκτυλο; Είναι σκόνη ή...

Καλημέρα σας!