22 Οκτ 2015

"ΠΟΤΕ ΠΙΑ!"



"ΠΟΤΕ ΠΙΑ!"

Σήμερα∙ πρωί∙ φωτογράφισα πάλι∙ όπως κάνω τόσο συχνά θέλοντας, ίσως, να κρατήσω για πάντα ζωντανές όλες του τις στιγμές του. Μια συνήθεια χρόνων πολλών, δεμένη με την ελπίδα, κι έναν καημό. Μα σήμερα, σε πρώτο πλάνο, καθισμένο -πώς βρέθηκεν εκεί- πρόσεξα ένα πουλί. Δεν πίστευα στα μάτια μου, κι έφερα την εικόνα στην οθόνη μου. Ύστερα έφερα την εικόνα ακόμα πιο κοντά, στην οθόνη της ψυχής μου. Και τότε, αλίμονο, φάνηκε καθαρά πως ήταν ένα κοράκι, κι άκουσα τις απαίσιες, τις θλιβερές, τις άχαρές του λέξεις: "Ποτέ πια!", ποτέ πια!"


"Κι έτσι ακίνητος βαθιά σε μαύρες σκέψεις μπήκα
χωρίς μια λέξη μοναχά να πω εις το Κοράκι
που τα όλο φλόγα μάτια του μες στη καρδιά με καίγαν".


[Έντγκαρ Άλαν Πόε, Tο Kοράκι]