Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ο ΜΑΚΡΗΣ
στη Λάρνακα...
...έμενα εκεί κοντά
και συνήθιζα να παίρνω το στενό δρομάκι που οδηγούσε στο αρχαίο
βυζαντινό εκκλησάκι δίπλα στην Αλυκή. Πολλές φορές έβοσκαν πρόβατα στον
λόφο, μα δεν είδα ποτέ μου τον βοσκό. Μοναχά, δυο τρεις φορές στην αρχή,
ένα σκυλί ερχόταν απειλητικά προς το μέρος μου, γρύλιζε και μου έδειχνε
τα κοφτερά του δόντια, αργότερα όμως με συνήθισε και, λες και με
περίμενε, κουνούσε φιλικά την ουρά του. Με ευχαριστούσε να ακούω τα
κουδούνια, το καθένα με τον δικό του ήχο. Ηρεμούσα. Φωτογράφιζα ...ζωγράφιζα. Ο καπνός του πολέμου δεν είχε ακόμα διαλυθεί...
Πέρασα πριν λίγες μέρες... το γραφικό δρομάκι είναι μια πλατειά
λεωφόρος και το εκκλησάκι, που δέσποζε, δυσκολεύεσαι να το αναγνωρίσεις,
χαμένο πια ανάμεσα στα ψηλά κτήρια...
...και η ζωή συνεχίζεται...
...και η ζωή συνεχίζεται...
