Ένας
δημοσιογράφος, ρωτά ένα εγκλωβισμένο παιδί στην Καρπασία, πώς περνά την
ώρα του εκεί, στη σκλαβιά. "Τριγυρνά όλη μέρα στον γιαλό", πετάγεται
κάποιο άλλο. "Και τι κάνεις εκεί", το ξαναρωτά ο δημοσιογράφος. Απάντησή
του, ο τελευταίος στίχος του ποιήματος πιο κάτω.
"Αόρατος" είναι ένα δέντρο παλληκάρι,
χαρακτηριστικό της Καρπασίας.
Ἀόρατος
Ἐδῶ γεννήθηκα
Σ᾿ αὐτὴν ἐδῶ τὴν ἄκρη τραγουδῶ
Ἀνάμεσα σὲ δύο πέλαγα
Ἀείφυλλος, ἀόρατος μοσχοβολῶ
Κι ἁπλώνω τὰ κλωνάρια μου στὸν Κάρβα
Καὶ τοὺς ἄλλους ἀνέμους ποὺ φυσοῦν.
Κι ὁ ἥλιος ποὺ βλέπει ἀπὸ ψηλὰ
Κοντοστέκεται γιὰ λίγο
Καὶ μ᾿ ἀπορία μὲ ρωτᾶ
Ποιός σ᾿ ἔμαθε νὰ τραγουδᾶς γλυκὰ
Τὶς οὐράνιες τοῦτες νότες;
Κι ἐγὼ τοῦ ἀπαντῶ ἁπλὰ
"Βρίσκω γοργόνες τζαὶ φιλῶ τες".
[ΝΝ-Χ, Διθαλάσσου, ποίηση, εκδόσεις Κάρβας, 2012]
Τα άλλα ποιήματα της συλλογής
ΕΔΩ:
