15 Απρ 2011

Άνθος Αλός, ποίημα



Πὲς θάλασσα...

Καὶ ἡ Καμήλα
Θ᾿ ἀνασηκώσει τὴν καμπούρα της
Θὰ ξεσηκώσει κύματα
Θὰ ξυπνήσει τὰ μισοκοιμισμένα θαλασσοπούλια
Θὰ φυσήξει τὴ γλυκόπικρη αὔρα τῆς μνήμης
Νὰ σοῦ χαϊδέψει τὸ πρόσωπο
Νὰ σὲ ποτίσει θαλασσόμελο.

Ὁλόχρυσοι κόκκοι ἄμμου
Μαζὶ μὲ τὸν ἱδρῶτα σου
Θὰ κυλοῦν ἐπάνω στὸ σῶμα
Καθὼς θὰ δοκιμάζει τὶς ἀντοχές σου.

Ἡ θάλασσα θὰ βλέπει πρὸς τὴν πόλη
Καὶ ἡ πόλη πρὸς τὴ θάλασσα

Ξαγρυπνώντας.



Αύγ. 2010

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:

Καμήλα: Βράχος, οκτακόσια περίπου μέτρα από την ακτή μέσα στη θάλασσα της Αμμοχώστου, που κάποτε –κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου- βομβαρδίστηκε από τους Γερμανούς, γιατί τον εξέλαβαν για υποβρύχιο. Οι νέοι συναγωνίζονταν στην κολύμβηση, με σημείο αναφοράς τον βράχο αυτό, στους κολυμβητικούς αγώνες του Ναυτικού Ομίλου Αμμοχώστου, αλλά και σε άλλες μέρες και ώρες κυρίως όμως, κατά το καλοκαίρι, που η πόλη έσφυζε από ζωή.


ΕΔΩ