[Φωτογραφία: ΝΝ-Χ, ιδού λοιπόν και η λίμνη]
Ιδού λοιπόν και η λίμνη.
Χωρίς επιθυμίες, χωρίς όνειρα
Για να ξυπνά τις μυστικές επιθυμίες
Και όνειρα παλαιά ν' ανακαινίζει.
Η λίμνη αφήνει γύρω τα βουνά και το τοπίο
Να κατοικούν μες τα νερά της.
Ποιό είναι το είδωλο, και ποιό είναι το αντικείμενο
Ποιό είναι αυτό που υπάρχει και ποιά η σκιά του;
Δεν μπορείς να πεις
Ούτε ακόμα και στη φωτογραφία
Που τη γυρίζεις πάνω κάτω μες στα χέρια σου.
Σύννεφο κυλά τριανταφυλλί
Ταράζει την επιφάνεια του νερού
Κι ευθύς διαμελίζεται σ'αμέτρητα πουλιά
Που κοιμούνται και ονειρεύονται ταξίδια.
[Η αρχή του Ε' μέρους της ποιητικής σύνθεσης του Θεοδόση Νικολάου, Οι διαλογισμοί του Αγίου Λαζάρου, από τη συλλογή Εικόνες, Κύπρος 1988]
