ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΚΑΠΕΛΟ

ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΚΑΠΕΛΟ
(κοντά στον Ακάμα)

           "Μὰ ὅσο κι ἂν πασχίζει μὲ φροντίδα νὰ κρυφτεῖ
       Τὸ βλέπουν τὸ καπέλο της ἀπ΄τὰ βουνὰ τοῦ Ταύρου"

             (Διθαλάσσου, 2012)

"Ο μεγάλος και πρώτος φιλόσοφος της ιστορίας ο Ιωάννης Βαπτιστής Βίκο με τρόπο ποιητικό και συμβολικό πρότεινε ένα εξελικτικό σχήμα που, κατά την άποψή του, εξηγεί την εξέλιξη των εθνών. Δογματίζει πως ένας λαός με μακροχρόνια πορεία ακολουθεί υποχρεωτικά τρία στάδια: γεννάται επικά, συνεχίζει λυρικά, και, συνήθως, καταστρέφεται ή καθαίρεται τραγικά. Αυτή η μεταφορά στην ιστορική εξέλιξη των ποιητικών ειδών που εμφανίστηκαν μ' αυτήν ακριβώς την σειρά, μπορεί να φαίνεται λίγο φιλολογική αυθαιρεσία, έχει όμως μια γοητεία. Ο Ελληνικός πάντως πολιτισμός διέτρεξε δύο φορές αυτά τα στάδια, αφού μετά τον τραγικό θάνατο της αρχαίας Δημοκρατίας και του ελληνικού ήθους, με το έπος του Διγενή εγκαινίασε μια νέα πορεία που φοβάμαι πως τώρα έχει εισέλθει στην τραγική φάση της".

[Κώστας Γεωργουσόπουλος, από τον πρόλογο του στο βιβλίο του Walt Whitman, "Το Τραγούδι του Εαυτού μου", Ηριδανός, 2006]

Η πατρίδα δεν σώζεται με ευχές. Ας αναρωτηθεί ο καθένας μας τι έδωσε σ'αυτόν τον τόπο (και όχι τι του χρωστάει ο τόπος, όπως είπε αυτός ο αχρείος με τις τέσσερις συντάξεις). Ας τιμωρηθούν επιτέλους κάποιοι. Η Κύπρος παραδίδεται στις επόμενες γενιές ολοένα και φτωχότερη...