Μια σκέψη κάνω μόνο... φαντάζομαι πως είμαι μαθητής στο Ελληνικό Γυμνάσιο Αμμοχώστου... είναι πρωί και πηγαίνω στο σχολείο μου μ' ένα γαλάζιο ποδήλατο και ο δρόμος περνά ανάμεσα από εκατό χιλιάδες ανθισμένες πορτοκαλιές κι ο άνεμος ανακατεύει το άρωμα των ανθών με το άρωμα της θάλασσας!
Πόσα δάκρυα Θεέ μου γι αυτή την πόλη. Έλεος πια...
